کار اتصال موتور دیزل و ژنراتور به هم و نصب آن بر روی یک شاسی (Structure) فلزی و قرار دادن یک تابلو کنترل را در کنار آن به اصطلاح کوپلینگ دیزل ژنراتور مینامند. در گذشته از ژنراتورهای دو سر بلبرینگ در صنعت تولید دیزل ژنراتور استفاده میشد. این ژنراتورها قابلیت اتصال(کوپل) مستقیم به دیزل را دارا نبودند. لذا برای اتصال(کوپل) ژنراتور به دیزل نیاز به ساخت قطعه ای به نام کوپلینگ بود (این قطعه نقش همان تبدیل که جهت اتصال لوله های آب با ابعاد مختلف به هم را ایفا مینمود).

لذا در گذشته کیفیت کار تراشکار و دستگاه تراش بر روی بالانس بودن واسط کوپلینگ و لرزه و کیفیت دستگاه اثر گذار بود. در گذشته به دلیل کم کاری سازندگان داخلی، کارفرمایان دیزل ژنراتورهای فابریک(خارجی) را بر دیزل ژنراتورهای ساخت داخل ارجع میدانستند.

امروزه دیزل و ژنراتور چگونه به هم کوپل میشوند؟

با ساخت و ورود دیزل ژنراتورهای یک سر بلبرینگ به این صنعت، دیزل و ژنراتور به طور مستقیم و بدون نیاز به واسط(کوپلینگ) و تنها با بستن تعداد مشخصی پیچ به هم متصل میگردند. عملاً امروزه با ورود ژنراتورهای یک سر بلبرینگ مبحثی به نام فابریک نباید در صنعت دیزل ژنراتور وجود داشته باشد.

اصطلاح دیزل ژنراتور کوپله فابریک(غیر ایرانی) نیز از آن زمان در بین کارفرمایان مصطلح گردید. اما عملاً امروزه هیچ تفاوتی بین کوپله(اتصال) دیزل و ژنراتور هیچ دو شرکتی وجود ندارد. آنچه امروزه باعث تفاوت در کوپله دیزل ژنراتور گردیده نوع برند و کیفیت متعلقات جانبی است که در کوپله(اتصال) که در انتهای بحث آمده است.